روز جهانی بلوچ
یکی از روزهای مناسبتی در تقویم روز جهانی فرهنگ بلوچ است که متاسفانه در کشور ما جدی گرفته نمی شود ، مردم بلوچ با فرهنگ و هنر غنی خود در جهان شهره هستند اما همچنان در فقر و بی توجهی مانده اند.
فرهنگ مردم بلوچ :
بی دلیل نیست که فرهنگ بلوچ، روزی جهانی دارد، چرا که این فرهنگ، یکی از قدیمی ترین فرهنگ هاست و آغازگر شهرنشینی و تمدن و افسوس که این فرهنگ غنی در ایران امروز چندان پاس داشته نمی شود
سیستان و بلوچستان، دومین استان پهناور ایران است با فرهنگ بلوچی، فرهنگی که خاستگاه نخستین تمدنهای پیشرفته بشری و کانون اجتماعات شهرنشینی ست. شهر سوخته، داستان های پهلوانی اساطیری ایران، رستم و قصه های شاهنامه و سرزمین آسیاب های بادی، دهانه غلامان(دروازه بردگان) نمونه معماری موفق یک شهر هخامنشی، کوه خواجه، دژ سنگی و استوار دوران اشکانی- ساسانی است و هنر و تمدن فرهنگ ایران باستان، زبان تصویر گویای هزاره های تاریخ است.
سرزمینی خشک و گرم با میزان بارش بسیار کم که باعث می شود قناتها تنها منبع آبی مردمان بلوچ باشد. شرایط آب و هوایی باعث شده که آنها منازل خود را در فاصله های زیاد از هم قرار دهند و منطقه شاهد پراکندگی جمعیت باشد. بلوچ ها بیشتر به کشت مرکبات و خرما می پردازند. شباهت زیادی بین هوای بلوچستان و هندوستان وجود دارد بهمین خاطر محصولاتی چون تمبرهندی، نارگیل، انبه،موز و انجیر و …کشت می شود.
درباره سیستان:
سیستان در ایران، سرزمین عجیب و پرراز و رمزی ست، سرزمینی که قصه های بسیاری را از روزگاران بسیار گذشته در دل خود دارد. آثار و شواهد تاریخی پیشینه این خطه را به هزاره های قبل از اسلام میرساند. در کتیبه بیستون و تخت جمشید از آن با نام “ماکا” یاد شده است. در گذشته باتلاقهای زیادی در این منطقه وجود داشته، برخی براین باورند که ازترکیب کلمه “مکا” و “اراینا”(در زبان سانسکریت یعنی باتلاق) کلمه ای به وجود آمده که به مرور زمان به مکران تبدیل شده و سالیان سال بلوچستان کنونی را سرزمین”مکران” می خواندند.
